σφυροκόπανο

το, ΝΑ

νεοελλ.

σφυρί οικοδόμου τού οποίου το ένα ορθογώνιο άκρο καταλήγει σε επίπεδη επιφάνεια ενώ το άλλο πεπλατυσμένο καταλήγει σε πεπλατυσμένη αιχμή

αρχ.

είδος σφυριού με αιχμηρά και τα δύο άκρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σφύρα + κόπανον].